De beloften streden vrijdag in Kigali om de wereldtitel, op de zware omloop met de Côte de Kimihurura. Alle ogen waren gericht op Jarno Widar, maar de Belg kende geen vlekkeloze aanloop en zijn zorgen zouden bewaarheid worden. Terwijl zijn ploegmaat Tim Rex kilometerslang het tempo bepaalde, probeerde Widar zijn benen te sparen. Toch bleek al snel dat hij niet de verwachte hoofdrol zou spelen

De openingsfase werd gekleurd door Kozoriz, Yilmaz en Pomorski, maar zij kregen geen ruimte. Pas diep in de koers sloeg de vlam in de pan. Hector Alvarez zette het peloton onder druk en kreeg al snel enkele sterke namen mee. Onder hen: de jonge Italiaan Lorenzo Finn en outsider Jan Huber. Het was op dat moment dat Widar definitief wegzakte.

Finn toont zijn klasse

Voorin groeide de spanning. Huber verraste met een krachtige aanval, maar Finn reageerde alert en sprong mee. Samen reden ze een dapper tweemansgevecht richting de slotkilometers, maar de Italiaan leek altijd net dat tikkeltje meer in huis te hebben.

Toen de Côte de Kimihurura voor de laatste keer opdook, brak het verzet van Huber. Op zes kilometer van de finish reed Finn alleen verder en veranderde de strijd in een triomftocht. Het publiek kreeg een nieuwe Italiaanse wereldkampioen te zien, een jaar nadat Finn al de regenboogtrui bij de junioren had veroverd.

Widar onder de maat

Voor Widar werd het een dag om snel te vergeten. De topfavoriet kon het verschil niet maken en verdween uit beeld, terwijl Finn zijn droom waarmaakte. Huber hield knap stand en pakte zilver, maar alle aandacht ging uit naar de Italiaan die in Kigali geschiedenis schreef.

De beloftenwedstrijd leverde zo een ontnuchterende les voor de ene favoriet en een onvergetelijke triomf voor de ander. Finn mag zich de trotse wereldkampioen noemen en lijkt klaar om ook bij de profs, bij de toekomstige ploeg van Remco Evenepoel, zijn stempel te drukken.