Wicked: for good borduurt succesvol voort op het eerste deel: met overvloedige decors, prachtige special effects en overtuigend acteerwerk van de hoofdrolspeelsters. De overige acteurs sneeuwen daar alleen af toe bij onder.

In deel 2 van de Wicked-filmreeks is de jonge vrouw met groene huid en toverkrachten, Elphaba (Cynthia Erivo), volwassen geworden en gedemoniseerd als de Boze Heks van het Westen. Ze leeft in ballingschap in het bos en probeert uit alle macht de Tovenaar van Oz (Jeff Goldblum), die het slecht voor heeft met alle dieren in het magische land, te ontmaskeren.

Glinda (Ariana Grande) is ondertussen voor heel Oz het symbool van goedheid geworden. Ze woont in het paleis in Smaragdstad, geniet van haar roem en bereidt zich voor op haar grootse bruiloft met prins Fiyero (Jonathan Bailey). Maar achter de schermen schuurt het. Fiyero staat voor een keuze: onderdeel blijven van het foute regime of vluchten naar zijn geheime liefde Elphaba.

Onlangs gaf de Amerikaanse regisseur Jon M. Chu tijdens een interview in Amsterdam aan dat de Wicked-films – ondanks de immense decors en indrukwekkende zang- en dansscènes – vooral een persoonlijk verhaal moeten overbrengen aan het publiek. „Ik ben mezelf steeds blijven vertellen: ‘Het gaat om de meiden, stommeling. Wat je ook doet, het gaat om de meiden”, aldus Chu.

Het goede nieuws is dat die missie is geslaagd: de chemie tussen Grande en Erivo is fantastisch en de twee geven elkaar de ruimte om te schitteren in hun eigen hoofdrol. Vooral de geheime ontmoeting tussen de vervreemde vriendinnen in de paleissuite van Glinda is magisch; hun blikken, woorden en omhelzing gaan bij de kijker door merg en been. De regisseur brengt het duo heel dichtbij.

Koketteren met luchtigheid

Diezelfde aandacht lijkt niet te zijn gegaan naar de bijrollen: Michelle Yeoh, die de rechterhand van de Tovenaar van Oz is, acteert ronduit ongeïnspireerd en ze kan simpelweg niet zingen. Er zijn makkelijk drie actrices te bedenken (Nicole Kidman, Cher en Meryl Streep) die deze rol veel beter hadden vertolkt. En de luchtigheid waarmee Jeff Goldblum blijft koketteren zelfs als hij duidelijk in de problemen komt, gaat echt een beetje tegenstaan gedurende het tweede deel.

Een ander probleem is dat ‘de meest sexy man op aarde’, Jonathan Bailey, weliswaar gedegen acteert, maar eigenlijk te knap is voor de nerderige Elphaba. Zelfs als hij uiteindelijk is omgetoverd tot een veel te gepolijste vogelverschrikker. Terwijl het punt juist is dat Elphaba ondanks zijn verminkte uiterlijk toch voor hem kiest. Maar met deze vogelverschrikker wil iedere vrouw (en man) wel een beschuitje eten.

Uitgesmeerde scène

Een gouden regel bij musical is dat de eerste acte (vóór de pauze) twee derde van de totale lengte beslaat. Bij Wicked: for good is de kortere, tweede akte uitgesmeerd over één film en dat is in het eerste uur te merken. De scène waarin Elphaba de vluchtende dieren probeert om te praten, levert bijvoorbeeld een compleet overbodig nieuw lied (No place like home) op dat er makkelijk uit had gekund.

De andere nieuwe filmsong (The girl in the bubble) deugt wél, omdat het de cirkel mooi rond maakt voor Glinda, wanneer ze zichzelf ziet als klein meisje in een zeepbubbel. We keren zelfs terug naar de jeugd van de toenmalige Galinda en leren waarom ze uiterlijkheden in het leven zo belangrijk is gaan vinden. Kom daar maar eens om in een musical, zoveel karakterontwikkeling.

De andere nieuwe filmsong (The girl in the bubble) deugt wél, omdat het de cirkel mooi rond maakt voor Glinda, wanneer ze zichzelf ziet als klein meisje in een zeepbubbel. We keren zelfs terug naar de jeugd van de toenmalige Galinda en leren waarom ze uiterlijkheden in het leven zo belangrijk is gaan vinden. Kom daar maar eens om in een musical, zoveel karakterontwikkeling.

Bij Elphaba gaat deel 2 van de Wicked-reeks vooral over hoe zij groeit van rebellerende jongere naar volwassen heks. Met No good deed als hét belangrijke lied achter de omwenteling. Daar toont Chu waarom film zoveel krachtiger is dan theater: het oplaaiende vuur, donkere kasteel en de spectaculair vliegende apen creëren een duistere sfeer die een opmaat vormt naar het onheilspellende einde.

Succesvolle dynamiek

Als de finale dan inzet, keert de regisseur weer veilig terug naar de succesvolle dynamiek tussen Elphaba en Glinda. Wanneer zij samen het duet For Good zingen, zit je als kijker op het puntje van je stoel. En als Elphaba vlak voor haar in scène gezette dood afscheid neemt van Glinda en haar verstopt, dan ziet het publiek ze allebei aan de andere kant van een deur keihard janken. Wat een indrukwekkend plaatje.

Wicked: for good is op zichzelf staand een vermakelijke en vakkundig gemaakte film, die vooral musicalliefhebbers zal bekoren. Het vervolg mist weliswaar het verrassingseffect en de emotionele impact van het eerste deel, maar het fantastische acteer- en zangwerk van Ariana Grande en Cynthia Erivo maken uiteindelijk veel goed.

Luister hieronder ook naar de AD Media Podcast. Al onze podcasts vind je op ad.nl/podcasts.