Wat begon als een rustige vrijdagavond, eindigde plots in gezinsuitbreiding. Het is het bizarre verhaal van Melissa en Roy uit Barendrecht, die zonder het te weten in verwachting waren van hun derde kind. “Hoe kan ik dit na twee volwaardige zwangerschappen gemist hebben?”

Vrijdagochtend heeft de 31-jarige Melissa nog gewerkt als pedagogisch professional op de peuterspeelzaal. Ze was de laatste weken ziek geweest en juist net weer aan het werk. “Ik was wel wat aangekomen en moe, maar dacht eigenlijk dat dit kwam doordat ik vrijwel geen beweging had gehad en ziek ben geweest”, zegt Melissa.

Het stel heeft twee kinderen: Jaylen van 7 en Jorden van bijna 2. Nadat Melissa in de ochtend had gewerkt, zat haar dag erop. In de middag ging ze met de jongste even liggen omdat ze moe waren, Roy kwam rond 18:00 uur thuis. Melissa gaf al snel aan dat ze last van haar buik had en moeilijk naar het toilet kon.

De twee grote broers met hun pasgeboren zusje.© Privéfoto familie

“Ik vroeg of Roy de jongste even in de gaten wilde houden zodat ik kon gaan douchen”, blikt Melissa terug op de bizarre vrijdagavond. “Hij zei dat hij dan gelijk even met Jorden naar de Ikea reed. Toen hij net weg was, werd mijn buikpijn snel erger en kreeg ik krampen. Ik belde Roy, maar hij nam de eerste keren niet op. Uiteindelijk kreeg ik hem te pakken en vertelde dat het niet goed voelde en ik 112 ging bellen.”

Toch dacht Melissa ook praktisch en belde voor de alarmcentrale eerst haar moeder, die vlakbij woont. Terwijl de ambulance aanrijdend was, was de moeder van Melissa al gearriveerd. Ze vroeg of haar dochter niet zwanger was. “Voor zover ik weet niet”, zei ze nog. Melissa werd op de brancard meegenomen en met gillende sirenes naar het ziekenhuis gebracht.

Speelfilm

Wat dan gebeurt lijkt wel op een speelfilm. Rond 20:15 uur komt ze aan in het ziekenhuis en daar krijgt ze te horen dat er geen plek vrij is. Het is haar moeder die de boel wakker schudt. “Ik denk dat ze aan het bevallen is”, roept haar moeder. “Als het net zo snel gaat als bij de andere twee, dan is er weinig tijd.”

De deuren van kamer 2 zwaaien open en binnen no-time staan er tien artsen en verpleegkundigen aan haar bed. Even voor 20:30 uur werd er een echo gemaakt en de rest gebeurde voor Melissa in een waas. “Ik hoorde ‘ja, zwanger. Broek uit!’, er werd gevoeld en daarna werd er ‘VO (volledige ontsluiting), naar de verloskamer’ geroepen. Ik werd rennend naar de verloskamer gebracht en na twee keer persen hoorde ik mijn moeder gillen dat het een meid is.”

Omdat alles zo snel ging, kon ik niet schakelen en had ik eigenlijk geen besef van wat er op dat moment allemaal gebeurde”, gaat Melissa verder. “Het enige wat ik heb gegild, is dat ik me schaamde en dit helemaal niet zo wilde. Hoe kan ik dit gemist hebben na twee volwaardige zwangerschappen te hebben gehad waarvan ik al snel wist dat ik zwanger was? Ook heb ik geen enkel zwangerschapskwaaltje gehad.”

Toch begint langzaamaan het besef in te dalen bij Melissa en Roy. “We zaten vol ongeloof en waren in shock. Ook werd de kleine al snel weggehaald door de kinderarts omdat ze wat moeite had met zelfstandig ademen, daar kreeg ze extra zuurstof voor. Toen ze terug was, kwam eigenlijk pas de vraag ‘wat is hier nou eigenlijk allemaal gebeurd?’. Sinds zaterdagavond zijn we weer thuis.”

‘Springen op de bank’

Ook voor de familie van het stel kwam het nieuws als een totale shock. Toch merkten Roy en Melissa direct dat er veel begrip was en werd er veel hulp aangeboden. De twee zoontjes Jaylen en Jorden reageerden enthousiast toen ze hoorden dat zij er een zusje bij hebben. “De oudste was toevallig bij mijn opa en oma en stond te springen op de bank toen hij hoorde dat hij de grote broer was geworden van een meisje. De jongste zei gelijk ‘baby’ tijdens het facetimen.”

Eén van de dingen die bij een zwangerschap komt kijken, is het kiezen van een naam. Het ene stel doet daar weken over, die tijd hadden Roy en Melissa niet. Gelukkig bood een eerder gemaakt namenlijstje uitkomst. “Bij de jongens stond de naam Yuna ook al op het lijstje, dus deze naam heeft altijd in ons hoofd gezeten als eventuele meisjesnaam.”

Hoe nu verder? Want het is wel even schakelen na deze onverwachte start van het weekend. “Alles moet nog even landen en een plekje krijgen en er moeten nog veel dingen geregeld worden. Ook moeten er spulletjes gehaald worden, al hadden we het grootste gedeelte van de babyuitzet nog bij mijn moeder en stiefvader op de zolder staan.”

“Maar nu gaan we eerst genieten van ons gezinnetje en dit als gezin rustig een plekje geven, want er verandert ineens heel veel. Voor volwassenen is dat makkelijker te relativeren, maar ook voor de jongens zal dit even wennen zijn.”