Het college vond dat er in de nieuwe versie meer ruimte moest zijn voor onder meer gastarbeiders en migratiegeschiedenis. “Amsterdam is altijd een stad geweest die voor haar functioneren afhankelijk is geweest van migranten”, zo staat in de herziene Canon. “Vanaf de jaren zestig komt daar een nieuwe groep bij: de gastarbeiders. Dit werk wordt meestal gedaan door mensen uit Turkije en Marokko.”

Erika Kuijpers, universitair hoofddocent vroegmoderne Nederlandse geschiedenis aan de Vrije Universiteit, vindt het goed dat voorheen ondervertegenwoordigde groepen nu wel aandacht krijgen. “Gastarbeiders, vrouwen, migranten, Surinamers. Ze wonen hier en hebben bijgedragen en de stad mede vormgegeven.”

Ten opzichte van de Canon uit 2008 vindt ze het een verbetering. “Er zijn 22 thema’s hetzelfde gebleven, en 28 veranderd. Ik vond dat eerst behoorlijk radicaal. Tot ik erachter kwam dat veel info er alsnog in staat, maar onder een andere noemer.” Dat voor de selectie andere onderwerpen moesten sneuvelen, vindt ze logisch. “Een Canon is altijd arbitrair.”

Wel vindt Kuijpers dat de commissieleden hebben gekozen voor ‘vrij complexe verhalen, in plaats van scherp omlijnde thema’s’. “Het zijn als hoofdstukken in een geschiedenisboek. Maar misschien werkt voor sommige mensen een simpeler verhaal beter.”

Flat whites en latte macchiato’s

Ook nieuw is een hoofdstuk over vrouwen. “In het Amsterdam van de zeventiende eeuw vormen vrouwen de ware ruggengraat”, zo staat in de Canon. “Zij houden de stad draaiende terwijl mannen op zee zijn of in het buitenland verblijven – als arbeidsters, onderneemsters, zorgverleensters, regentessen, artiesten en ook als sekswerkers.”

Ook is er speciale aandacht voor de koffiecultuur in de stad. “Flat whites, latte macchiato’s, cortados en espressootjes. Probeer eens door Amsterdam te lopen zónder een plek te zien waar je hippe koffie kunt drinken – als je het althans kunt betalen”, aldus de herziene versie. “In de zeventiende en achttiende eeuw zijn er nog geen barista’s, maar wel koffiehuizen. Daar ontmoeten mannen elkaar buiten werk of kerk om, lezen kranten en wisselen vrij van gedachten. Eerst vooral de rijken, later ook doorsnee Amsterdammers.”

Eveneens nieuw is een sectie over de coronacrisis, waarbij ruim 5800 Amsterdammers overleden, en die bij velen leidden tot psychische klachten, eenzaamheid, depressie en polarisatie. Aan bod komen ook de massale coronademonstraties, evenals de Black Lives-Matter-demonstratie in het eerste coronajaar.