Deze mensen slapen in winter op straat: ‘Mijn tenen waren bevroren, die ben ik toen verloren’

Het is winter en de nachten zijn weer lang en koud. In veel huishoudens draaien de kachels dan ook overuren, maar dakloze mensen proberen op een andere manier warm te blijven. Deze Rotterdamse buitenslapers vertellen over hun koudste nachten en hoe ze zich daartegen wapenen.

Carla

“Ik ben ernstig ziek en slaap daarom nu niet buiten, maar in een verzorgingstehuis. Voordat ik ziek was, woonde ik op straat. In de koude maanden sliep ik dan vaak in de winteropvang. Deze opvang gaat tussen 1 november en 1 april open, wanneer de gevoelstemperatuur onder het vriespunt is.”

“Het koudste dat ik buiten heb geslapen is denk ik min vijf.” Ze haalt haar schouders op als haar gevraagd wordt hoe je met zulke kou buiten kunt slapen. “Ik heb mijn trots. Die zit vaak in de weg. Ik buig niet en ik smeek niet.” Ze geeft ook nog een tip over hoe je buitenslapers het best kunt helpen. “In deze tijd moet je eten en kleding geven.”

Carla© Rijnmond

Curbian

“Ik kan tot min tien buiten slapen, maar niet kouder. Ik sliep dan zonder karton op de koude buitenvloer. Dat is overleven, maar ik had geen keus. Ik heb weleens meegemaakt dat ik wakker werd en het had gesneeuwd. Ik vroeg dan aan Jezus om mij te beschermen.”

“Momenteel gaat het goed. Ik heb een sleutel in mijn hand van de voordeur van mijn kamer. Die heb ik nu vier weken, nadat ik zes jaar op straat heb geslapen. Ik ben vaak teleurgesteld, maar heb nu eindelijk mijn eigen bed.”

Curbian© Rijnmond

Dries

“Ik heb geen flauw idee hoe koud het is, voordat ik niet meer buiten kan slapen. Wanneer het sneeuwt, slaap ik meestal wel binnen bij bijvoorbeeld het CVD (Centrum voor Dienstverlening, een nachtopvang, red.). Maar regen maakt je ook heel koud. Ik heb een keer onder de brug gezeten met een blowtje en eenden. Dat was eigenlijk hartstikke gezellig. Die beesten doen een hoop voor je.”

“Met regen heb ik ook wel onder een zeil gelegen of in de bouw om droog te blijven. Ik heb pas een goede regenjas gekregen met een goede capuchon, die net als een slaapzak voelt. Dat is echt top.”

Dries© Rijnmond

Jesper

“Wanneer je in de winter buiten slaapt, ligt het niet alleen aan de temperatuur, maar ook aan de wind en wat voor slaapzak je hebt, als je die überhaupt hebt. Ik vind eigenlijk dat in de winter niemand dakloos moet zijn.”

“Ik heb met min acht buiten geslapen. Dan is het moeilijk om je tenen aan je voet te houden. De gevoelstemperatuur is dan soms min dertien. Mijn truc is om thermobags te gebruiken. Deze kun je breken en die geven ongeveer een uur warmte en doe ik in mijn slaapzak.” Volgens hem moet je geen plastic zak om je voeten doen. “Daar krijg je dode cellen van, omdat er geen zuurstof bij komt.”

Carvin

“Ik heb nu twee jaar een kamer in Rotterdam-Zuid. Ik mag daar alleen een bepaalde tijd per dag zijn, maar ben dus niet meer dakloos. Het was heel heftig om geen huis te hebben. Ik sliep toen overal in de stad.”

“Ik heb met min tien op straat geslapen en daardoor zijn al mijn tenen bevroren, die heb ik toen verloren. Dat was een nacht in de buurt van Rotterdam Centraal.” Hij pakt de voorkant van zijn schoenen beet en beweegt deze heen en weer om te laten zien dat hij echt geen tenen meer heeft. “Ik heb nu geen balans meer en val dan ook steeds om.”