Deborah Prum heeft twee bijna-doodervaringen meegemaakt in haar leven. In een exclusief gesprek met LadBible, vertelt ze wat ze heeft gezien en hoe het hiernamaals eruitziet. Door haar ervaringen is Deborah niet langer bang voor het moment dat ze haar laatste adem zal uitblazen.

De vraag wat er met ons gebeurt na de dood is er een waarvan we misschien nooit echt het antwoord zullen weten.

Het is gemakkelijk om bang te zijn voor wat er gebeurt wanneer ons lichaam het uiteindelijk begeeft, maar de ervaringen van mensen die dicht bij de dood zijn geweest, lijken allemaal te suggereren dat het misschien niet het einde is.

Het dichtst dat we lijken te kunnen komen bij het leren van meer, is via bijna-doodervaringen. Maar ook hier hebben mensen verschillende ervaringen.

De een komt naar eigen zeggen in de ‘hel’ terecht, terwijl de ander een soort bloemenveld ziet waar het allemaal vredig en harmonieus gaat.

Deborah Prum heeft twee keer een bijna-doodervaring gehad. Een keer na de geboorte van haar zoon, en een keer bij een auto-ongeluk met haar man. Ze vertelt uitgebreid over wat er gebeurde en wat ze toen heeft ervaren.

”Het was alsof ik in een vat met gele pudding was gevallen, maar dan niet op een nare manier. Ik was volledig omgeven door een gele gloed.”

”Ik voelde geen verbondenheid met mezelf, en ik voelde een diepgaande rust en bijna stille vreugde. Ik voelde me meer thuis in die ruimte dan ik me ooit ergens anders heb gevoeld.”

”Het voelde tijdloos. Ik zou niet kunnen zeggen of ik daar een minuut, of een eeuw was. En op gegeven moment begon ik iets te horen. Het leek op de stem van mijn man.’

Deborah werd vervolgens wakker. Haar man vertelde dat ze drie of vier minuten buiten bewustzijn was geweest. ”Ik voelde me zo schuldig, maar ik wilde niet terugkomen. Ik wist niet waar ik was, maar ik wilde niet terug.”

Deborah is sinds haar ervaring niet langer bang voor haar einde. ”Een van mijn grootste angsten was dat ik alleen zou komen te overlijden, of dat ik in de steek gelaten zou worden. Door deze ervaring voel ik die angst niet langer.”