Dankzij snel handelen en de lessen uit eerdere brandoefeningen kon chefkok Rob Heijland zaterdagavond als een van de eersten mensen helpen bij de brand in woonzorgcentrum De Leyhoeve in Tilburg.

Het is zaterdagmiddag, kwart over vijf. Chefkok Rob Heijland is in de keuken druk bezig met de voorbereidingen voor het avondeten, als hij iemand langs de keuken ziet snellen. “Rick, een kleinzoon van een bewoonster, liep langs de open keuken en sprak mij aan. Hij was in paniek en zei: er is brand op de tweede verdieping. Zoiets hoop je nooit mee te maken”, vertelt Rob maandag, als hij op zijn vrije dag terugblikt op de hectiek van zaterdagavond.

Door een brand in een meterkast moest uiteindelijk het volledige woonzorgcentrum worden ontruimd. “Het was natuurlijk een bizarre, bizarre avond. Die kreeg een heel andere wending dan je van tevoren had gedacht.”

Hartslag omhoog
Op het moment dat Rob van Rick hoort dat er brand is, weet hij direct dat het serieus is. “We hebben de afgelopen jaren echt wel een aantal situaties geoefend. Tijdens zo’n oefening gaat je hartslag al omhoog, maar als je iemands ogen ziet, weet je dat het nu echt is. Het is een gigantisch pand, met veel oudere bewoners, van wie sommigen slecht ter been zijn. Dan gaan er meteen veel scenario’s door je hoofd.”

De brandmelder gaat af en Rob voert meteen uit wat hij tijdens de oefeningen heeft geleerd. “De eerste opdracht die je leert, is verzamelen bij de BHV-kast. Ik was daar als eerste, met collega Jessica van de thuiszorg. Ondertussen liep ik langs de receptie en gaf ik collega’s de opdracht: bel de brandweer, er is brand op verdieping twee. Daarna heb ik portofoons gepakt, hesjes aangetrokken en gezegd: Jessica en ik gaan poolshoogte nemen.”

Gang vol zwarte rook
Het gebouw van De Leyhoeve is zo ontworpen dat rook en vuur zich niet snel kunnen verspreiden. Alleen op de afdeling waar de brand was uitgebroken, stond de gang vol rook. “Je komt boven, loopt de hoek om, en ziet dat de gang halverwege gevuld is met zwarte rook, van de stopcontacten tot aan het plafond.”

Rob rent verschillende keren de met rook gevulde gang in. “Er deed nog een bewoner open, die nam ik mee naar Jessica. Zo liep ik nog een paar keer op en neer om te zoeken en te waarschuwen. De ruimte vulde zich zó snel met rook, dat hou je niet voor mogelijk. Het gaf een vieze, scherpe smaak.”

Half kokhalzend
Zo lang als hij kon bleef Rob helpen. “Uiteindelijk kon ik niet langer in die ruimte blijven en ben ik half kokhalzend weggegaan. Toen heb ik met mijn collega besloten dat we daar niets meer konden doen. We zijn naar beneden gegaan, en daar kwamen de eerste brandweermannen aan.”

Rob had rook ingeademd en werd naar het ziekenhuis gebracht voor onderzoek. Gelukkig bleek het mee te vallen en kon hij snel weer weg — niet naar huis, maar terug naar De Leyhoeve. “Van alle kanten kwamen collega’s aangevlogen om die avond te helpen. Mensen die vrij waren van de zorg kwamen ook terug. De saamhorigheid was enorm.”

Achteraf bleek dat de brand en schade meeviel, maar de schrik zat er goed in. Deze zaterdagavond zal Rob niet snel vergeten. “Wat me het meest bij zal blijven, is Rick die de moeite nam om beneden de melding te maken. Maar ook het samenspel van iedereen zal me bijblijven, van de hulpdiensten tot mijn collega’s.”