Ooit werd Wendy van Dijk (54) uitgesloten van deelname aan de Televizier-Ring omdat ze al drie keer op rij gewonnen had. Toch kon ze van dat succes niet echt genieten. Dat doet ze wel van haar rol als bestuurslid Marleen in de ziekenhuisserie Medisch centrum west.

Je laatste tv-optreden was als verteller bij The Passion. Nu maak je je opwachting in Medisch centrum west. Had je daarop gehoopt?

„Ik zou eigenlijk in het eerste seizoen al meedoen. Ik heb dat aan me voorbij laten gaan toen mijn dochter ziek werd (Lizzy heeft een zeldzame bloedziekte, red.). Voor het tweede seizoen wilde de zender mij er graag alsnog bij. Ik had daar niet meer op gerekend – alle rollen waren al ingevuld. Maar ze hebben er, en daar ben ik heel blij mee, voor mij een personage in geschreven.”

Je had al een aantal jaar niet geacteerd…

„Ja, dat vond ik echt wel spannend. Ik kan niet eens onthouden waar mijn sleutels liggen, hoe ging ik dan al die teksten onthouden? Bij tv werken we met autocue, dus ik maakte me wel wat zorgen. Stilzitten en leren kan ik niet, dan val ik binnen no time in slaap. Ik móét bewegen. Maar daar heb ik zo mijn methode voor: ik heb alle scènes ingesproken en heb alles teruggeluisterd tijdens het wandelen. Dat werkte heel goed. Het werd bijna een liedje voor me: als ik de ene regel hoorde, wist ik al welke erna kwam.”

Tien jaar geleden praatte je zo’n beetje alle grote shows aan elkaar. Waarom zien we je tegenwoordig minder?

„Ik heb vorig jaar zelf mijn werk neergelegd (Van Dijk zorgde voor haar dochter Lizzy, red.). Daarvoor heb ik voor SBS nog wel wat programma’s gedaan hoor. Maar als je het vergelijkt met hoeveel ik vroeger deed, ja, dan is de frequentie wel anders. Het televisielandschap is ook veranderd als je het vergelijkt met tien jaar geleden. Er zijn veel meer reality-tv- en talkshows en minder studioprogramma’s en liveshows.”

Mis je die tijd?

„Ik kijk daar niet per se met weemoed op terug. Het was de drukste periode in mijn leven: ik combineerde al die programma’s met een jong, opgroeiend gezin. Het waren wel heel veel ballen om hoog te houden. Het was moeilijk om genieten van wat ik allemaal meemaakte toen ik midden in die ratrace zat. Ik was vooral aan het overleven. Nu geniet ik meer van wat ik doe, omdat er ruimte en tijd is. Dat is een veel gezondere situatie.”

Wil je je voortaan focussen op acteren?

„Ik hoef gelukkig niet te kiezen. Er is een programma voor mij in ontwikkeling, meer kan ik daar nog niet over zeggen, maar dat is een leuk vooruitzicht. Ik heb nooit de droom gehad om presentator te worden. Dansen kwam voor mij op één, het acteren direct erna. Het presenteren is iets wat op mijn pad is gekomen. Toen ik assistente bij Wie ben ik? was, keek ik naar Caroline Tensen en dacht: dát is niks voor mij. Veel te spannend. Ik heb vaak zelf het acteren betrokken bij de programma’s die ik kreeg, zoals bij Ushi. Als mezelf voelde het lange tijd kwetsbaar, mensen konden van alles van me vinden.”

Wanneer veranderde dat?

„Ik ben er in gegroeid, maar ook als ik opnames van de serie Moordvrouw had gehad en dan daarna weer de live shows van The Voice moest doen, vond ik dat een immens grote overgang. Maar elke keer als ik uit mijn comfortzone stapte en het lukte, gaf dat een kick. Ik vind de showbizz fantastisch. Ik hou van de snelheid waarmee televisie gemaakt wordt. Bij Medisch centrum west zat de vaart er gelukkig goed in, maar dat is bij sommige films of series weleens anders. Ik mis het geduld om een scène twintig keer over te doen. Misschien dat de afwisseling tussen tv én acteren daarom goed werkt voor mij.”

Niet stil kunnen zitten, geen geduld. Kunnen we daar een labeltje adhd aan hangen?

„Daar lijkt het wel op, hè? Het komt ook door mijn basis als danseres. Ik ben een sporter, ben het gewend om de hele dag door te bewegen. Alles wat stilstaat vind ik lastig. Hup, actie.”

Ook op TikTok sta je niet stil: jouw dansfilmpjes worden goed bekeken.

„Ik miste het dansen. Natuurlijk kan ik dat elke dag in de woonkamer doen – en dat doe ik ook – maar ik wilde het zo graag delen. De dansjes voor TikTok doe ik met Moon, nu is zij fotografe, maar vroeger deelden we een kleedkamer bij de André van Duin revue. Samen proberen we mensen te motiveren om mee te dansen. Laatst heb ik Sem overgehaald: ‘Dit is een stoer nummer, doe even mee.’ We hadden de grootste lol én 3,7 miljoen views.”

Zoon Sem doet mee aan Echte jongens op safari. Heb je hem advies kunnen geven?

„Ik had in eerste instantie zoiets van: ‘Huh, wat is dit nou voor vreemd uitstapje?’ Hij heeft de Herman Brood Academie afgerond, wil verder in de muziek. Ik kon dat niet helemaal met elkaar rijmen. Ik vind het positief dat mensen hem nu leren kennen zoals hij echt is: een leuk, lief joch. Alleen maar mooi als dat naar voren komt.”