Kinderen kijken naar het Sinterklaasjournaal

Het hoort bij de tijd van het jaar: lootjes trekken, pepernoten eten en het Sinterklaasjournaal kijken. Gezellig, al zorgt dat laatste ook nog weleens voor stress, vooral bij hoogsensitieve kinderen.

Dat ziet ook Esther Bergsma, zij is expert hoogsensitiviteit, sociaalwetenschappelijk onderzoeker en auteur van het boek ‘Het hoogsensitieve brein’. “Hoogsensitieve kinderen hebben een brein dat informatie anders verwerkt”, zegt zij. Het Sinterklaasjournaal zendt vanavond de eerste uitzending van dit jaar uit, en dat is spannend voor hen.

“Ze verwerken informatie die nieuw binnenkomt op heel veel gebieden”, zegt de expert. “Dat betekent bijvoorbeeld dat je brein heel intensief meedoet als je naar een verhaal kijkt of luistert.”

Dat komt door het spiegelneuronensysteem, zegt ze, dat iedereen in zijn brein heeft. Bij hoogsensitiviteit is dat systeem extra geactiveerd.

“Hoogsensitief zijn betekent dat jouw brein ‘meereageert’ als je iemand iets ziet doen, en eigenlijk dezelfde acties doet.” Op televisie het Sinterklaasjournaal kijken is voor deze kinderen dan ook niet altijd even leuk, legt ze uit.

Als een hoogsensitief kind kijkt naar zo’n uitzending, en het ziet daar paniek of angst of verdriet ontstaan, dan leeft het helemaal mee
Expert hoogsensitiviteit Esther Bergsma over hoogsensitieve kinderen en het Sinterklaasjournaal

“Als een hoogsensitief kind kijkt naar zo’n uitzending van het Sinterklaasjournaal, en het ziet daar paniek of angst of verdriet ontstaan, dan leeft het helemaal mee”, zegt Bergsma. “Dat kan zo intens zijn dat het kind misschien nog wel de hele avond zelf ook verdriet of paniek voelt.”

Dat ze zo meeleven met verhalen, zullen ouders van hoogsensitieve kinderen wel herkennen, zegt Bergsma. “Het gaat niet alleen om het Sinterklaasjournaal, maar het kan ook om de Lion King gaan. Echt meeleven met anderen is een heel sterk punt van hoogsensitieve kinderen. Wat af en toe dus ook heel lastig uit kan pakken.”

Dat niet alleen het Sinterklaasjournaal, maar de hele Sinterklaasperiode spanning veroorzaakt, weet ook moeder Patty van Benthem. Voor haar gezin met drie jonge kinderen was het reden om het feest op een andere manier in te vullen. “Er was zoveel spanning, zoveel stress, dat er heel weinig ruimte overbleef voor het plezier en de magie van het Sinterklaasfeest”, vertelde zij vorig jaar aan EenVandaag.

Patty is zelf psycholoog en verdiept zich ook in hoogsensitiviteit. “Mijn dochters pikken alle prikkels van hun omgeving op en op een gegeven moment is het emmertje vol. Daarbij zijn het ook nog erg diepe denkers, dus de verwerking van de prikkels duurt langer”, zei ze daarover.

Een van haar dochters vond het een eng idee dat er Pieten ‘s nachts het huis in kwamen om haar gezette schoentje te vullen. “Ze kon er dan echt niet van slapen.” Uiteindelijk besloot Van Benthem daarom aan haar kinderen te vertellen dat zij, de ouders zelf, het schoentje vulden. En zo maakte het gezin nog meer aanpassingen, waardoor de Sintperiode nu minder stress en spanning oplevert voor het gezin.

“Als je kind het Sinterklaasjournaal heeft gezien en alle pakjes zijn weg of de stoomboot dreigt niet aan te komen… en dan moet je kind vervolgens gaan slapen, nou dat is echt wel een probleem hoor”, zegt expert hoogsensitiviteit Bergsma.

“Ik hoor vaak van ouders dat een kind zo van slag is dat ze soms twijfelen of ze het kind moeten laten kijken. Aan de andere kant halen ze er namelijk ook veel plezier uit.”

De onderzoeker en hoogsensitiviteitsexpert geeft tips specifiek over het kijken van het Sinterklaasjournaal: “Door je kinderen te begeleiden zorg je ervoor dat die positieve kant de overhand blijft houden”, zegt Bergsma. “Dat doe je door echt aandacht te besteden aan die intense emoties.” Dus niet zeggen ‘het is maar een verhaal’, maar er serieus op ingaan en vragen wat het kind voelt.

Bespreek scenario’s waarin je eigenlijk ook duidelijk maakt: het is een verhaal en kan dus nog verschillende kanten op
Expert hoogsensitiviteit Esther Bergsma over hoe je als ouders hiermee om kan gaan

Geruststellen is vaak lastiger, weet ze. “Omdat je als ouder zelf ook niet weet hoe het verhaal loopt. Maar het helpt wel om te praten over wat ze voelen en wat er zou kunnen gebeuren. Scenario’s bespreken waarin je eigenlijk ook duidelijk maakt: het is een verhaal en kan dus nog verschillende kanten op. Dat haalt de lading een beetje bij het kind vandaan.”