De twee families van verdachte Shedaya van la P. en van slachtoffer Robby worden strikt gescheiden gehouden in de rechtszaal in Dordrecht. Ze hebben heel verschillende verhalen over de relatie van het stel, die in een woning in Rotterdam-Feijenoord in de dood eindigde.

De 36-jarige verdachte heeft bekend dat zij haar vriend heeft doodgestoken. Volgens de patholoog stak ze 24 keer in de hals, borst, hoofd en rug van het slachtoffer. Zelfverdediging, zegt zij. “Hij werd wakker, schold me uit voor kankerhoer en wilde me met een mes steken. Ik pakte hem bij de polsen, het mes viel in de worsteling en toen heb ik het gepakt en gestoken.” Gewelddadig, dat was hij vaker, zegt ze.

De familie van Robby spreekt dat met klem tegen. Zijn moeder richt zich rechtstreeks tot de vrouw. “Wees eindelijk eens eerlijk en vertel geen leugens meer over hem. Waarom verneder je de herinnering aan hem?” Ze omschrijft haar zoon als een “warme, sterke, eerlijke en gezellige man.”

Liefde en geweld

Het zijn de twee verhalen over een relatie, die twaalf jaar heeft geduurd. Een onstuimige verhouding, zegt Shedaya. “Er waren momenten van liefde en blijdschap, maar ook van ruzies en geweld.”

Soms waren ze uit elkaar, Robby (37) had ook vier kinderen bij twee andere vrouwen. Maar vlak voor zijn dood zijn ze nog samen aan het klussen in een nieuwe woning omdat ze wilden trouwen. Op 16 maart 2024 komt Robby om het leven in de woning van zijn vriendin in de Brautigamstraat in Rotterdam. Hun vier kinderen liggen dan te slapen.

De verdachte schetst de lange voorgeschiedenis: “Hij heeft me eerder geschopt en geslagen en bedreigd met een pistool en een mes.” Het vreemde is alleen dat er geen getuigen van zijn en niemand heeft blauwe plekken gezien. Ook haar eigen broer en zus niet.

De vier kinderen van het stel zijn ook gehoord: papa en mama hadden wel ruzie, maar alleen met woorden. “Er werd gescholden met ziektes”, heeft een van hen gezegd. Volgens de verdachte heeft zij ook voor haar kinderen veel verborgen gehouden.

Vreemdgaan

De laatste maanden zou Robby “paranoia” zijn geweest. “Hij sloeg door en wilde weten of ik vreemdging. Hij zou me afmaken als ik niet de waarheid vertelde”, aldus Shedaya.

Van haar kant zou ze hebben geaccepteerd dat híj vreemdging. Dat is zelfs de nacht voor zijn dood gebeurd, vertelt zij: het stel rijdt naar een andere vriendin van Robby in Den Haag. “Hij wilde dat ik toekeek als zij seks met elkaar hadden.”

Dat doet ze niet, ze blijft wachten in de auto en samen rijden ze terug naar Rotterdam. Daar hebben ze samen seks en valt Robby in slaap. Als hij wakker wordt, vindt de worsteling plaats met de fatale steekwonden. Volgens Shedaya van la P. had haar vriend veel gedronken, een hele fles cognac. Maar bij sectie is geen alcohol in het bloed van het slachtoffer gevonden.

Mijn zoon was jouw obsessie’

Getuigen komen met een heel ander verhaal. Shedaya zou meerdere keren hebben gezegd: “Als Robby nog een keer vreemdgaat, maak ik hem dood.” Ook in een anoniem spraakbericht wordt gesteld dat de vrouw dit had gezegd op een feestje.

Ook zou zij, toen het stel was verloofd, hebben gezegd: “Nou is hij echt van mij.” De moeder van het slachtoffer memoreert dat ook in haar slachtofferverklaring. “Mijn zoon was jouw obsessie. Je wilde hem overheersen en controleren.”

Ongeloof

In die lijn denkt ook het Openbaar Ministerie. Haar verhaal dat zij jarenlang zou zijn mishandeld en verkracht noemt het OM “totaal ongeloofwaardig”. Waarom heeft zij dan nooit aangifte gedaan?

Het OM wijst erop dat bij Robby afweerletsel is aangetroffen, wat erop zou kunnen duiden dat zijn vriendin de agressor was. En had zij niet vlak voor zijn dood de voogdij over haar kinderen geregeld, alsof ze zijn dood zag aankomen? Maar Shedaya zegt weer dat zij met de voogdij bezig was omdat ze voor haar eigen leven vreesde. En zo slingeren de argumenten als een pendule heen en weer in deze strafzaak.

Conclusie van het OM: de verdachte moet voor doodslag een celstraf van twaalf jaar krijgen.

‘Vertekend beeld’

Advocaat Newoor bekritiseert de getuigenverklaringen die stelden dat Shedaya had gedreigd haar vriend te doden. “Die komen van de kant van het slachtoffer. Het zijn subjectieve verklaringen. Ze lijken er alles aan te hebben gedaan om een vertekend beeld van cliënt te schetsen.”

Zijn beeld: “Een vrouw die leed onder intieme terreur. Ze was slachtoffer van ernstige mate van partnergeweld. Hij was sadistisch en wilde de volledige controle over haar.”

Om dat te onderbouwen, haalt hij buurtbewoners aan die haar hadden horen roepen “blijf van me af.” Een kind uit een andere relatie van Robby zou uit huis zijn geplaatst na huiselijk geweld. En de vriendin die hij in Den Haag bezocht in zijn laatste nacht zou hij hebben gedreigd “al haar tanden uit de mond te slaan.”

Kortom, zegt Newoor, op die 16e maart was er totale paniek bij zijn cliënt. “Ze dacht dat haar laatste uur had geslagen en ging in de overlevingsmodus.” Zelfverdediging dus, of psychische overmacht: haar geweld was een reactie op dat van hem. De juridische consequentie zou moeten zijn dat zij ontslagen wordt van alle rechtsvervolging en geen straf krijgt.

‘Jarenlang in angst geleefd’

In haar laatste woord zegt Shedaya van la P. dat zij jarenlang in angst heeft geleefd, maar dat verborgen hield uit schaamte. “We hebben allemaal met verlies te maken. Ik ben de liefde van mijn leven kwijt, mijn kinderen hun vader. Ik vraag de rechter om de kinderen ook niet hun moeder af te pakken.”

De rechtbank in Dordrecht doet op 18 november uitspraak.